Operacje w obszarze brzucha bez względu na to, czy dotyczą narządów wewnętrznych, czy samych powłok zawsze wiążą się z ingerencją, urazem i możliwymi powikłaniami w obrębie powłok. Przykładami zabiegów dotyczących powłok brzucha są operacje abdominoplastyki, rozejścia kresy białej, operacje przepuklin czy liposukcja. W niniejszym artykule omawiamy jedno z powikłań, tj. krwiak w powłokach brzucha.
Krwiak jest typowym i jednym z częstszych powikłań; może wynikać z braku zapewnienia hemostazy chirurgicznej na koniec zabiegu, ze spontanicznych krwawień albo z powodu zaistnienia zaburzeń krzepnięcia. Naturalnym zejściem krwiaka może być jego wchłonięcie, zwłóknienie albo zropienie. Czynnikami ryzyka wystąpienia powikłań ropnych są duży rozmiar krwiaka, obecność ciała obcego, podeszły wiek pacjenta, upośledzenie odporności, cukrzyca, miażdżyca, palenie papierosów, nosicielstwo MRSA.
Na każdym z etapów omawianego powikłania zasadnicze znaczenie diagnostyczne ma badanie sonograficzne. Otóż badanie USG może wykryć obecność krwiaka, ocenić jego zakres, a w powtarzalnych badaniach jego przebieg. Najważniejszą wartością badania USG jest jednak możliwość wczesnego wykrycia powstawania ropnia, znacznie wcześniej aniżeli pacjent rozwinie ewidentne miejscowe i ogólne objawy zapalne. Poza tym badanie USG w razie potrzeby umożliwia przeprowadzenie celowanych zabiegów o typie drenażu oraz monitorowanie terapii.
W prezentowanym przypadku zobaczyć można krwiaka w powłokach brzucha po operacji abdominoplastyki, który lokalizuje się pomiędzy tkanką podskórną a powięzią i siatką wzmacniającą; widać również kanał po jego drenażu.
Czym różni się krwiak od ropnia? Ich optymalne różnicowanie należy oprzeć na całości danych medycznych. W obrazowaniu USG krwiak w postaci zbiornika krwi początkowo jest bezechowy lub głęboko hypoechogenny; w miarę dojrzewania wypełnia się echogennym włóknikiem w postaci coraz to mocniej odbijających i ostrych ech; końcowym etapem krwiaka jest jego hyperechogenne i ograniczone do pierwotnego obszaru zwłóknienie. W przypadku ropnia jego granice są zatarte, dochodzi do widocznego w obrazowaniu Dopplerowskim przekrwienia zapalnego na granicy ropnia i tkanek otaczających; w samym zbiorniku ropnym gromadzi się gęsty, nieregularny i płynny materiał o typie debris. W różnicowaniu krwiaka i ropnia bierze się również pod uwagę badanie podmiotowe, przedmiotowe oraz laboratoryjne parametry zapalne w postaci WBC, CRP.
Autor: Tomasz Szczepański MD
Dla lekarzy KURS USG SKÓRY I POWŁOK >>>
Gdzie wykonać USG SKÓRY I POWŁOK >>>
Zawartość serwisu cedum.pl jest chroniona prawem autorskim.
