Jeśli zaczynasz uczyć się badania USG skóry i powłok (skin and integument ultrasound) koniecznie przeczytaj niniejszy artykuł. Powłoki ciała posiadają wiele różnorodnych i ważnych funkcji w organizmie, w tym funkcję ochronną, odpornościową, termoizolacyjną, termoregulacyjną, szkieletową, endokrynologiczną i metaboliczną. Warstwy powłok ciała składają się z naskórka (epidermis), skóry właściwej (dermis), tkanki podskórnej (hypodermis, subcutaneous tissue) i powięzi (facia); ta ostatnia łączy skórę z głębszymi elementami układu mięśniowo-szkieletowego.
Wszystkie wymienione warstwy skóry oraz generalnie powłok są dobrze widoczne i rozróżnialne przy użyciu współczesnych technologii USG. Naskórek jako cienka hyperechogenna linia; skóra właściwa już jako konkretna struktura posiadająca swoją grubość oraz wyróżnialne sonograficznie własne warstwy; tkanka podskórna składająca się z bardzo regularnego szkieletu włóknistego, pomiędzy którym rozlokowana jest tkanka tłuszczowa; głębiej znajduje się gruba hyperechogenna warstwa stanowiąca powięź. W warstwach skóry właściwej i tkanki podskórnej przy zastosowaniu odpowiednich głowic widoczne są naczynia krwionośne. Z kolei przy użyciu głowic ultrawysokich częstotliwości zobaczyć można aparat włosowy.
Podsumowując, w stanie fizjologicznym każda warstwa posiada swoją własną, wewnętrzną echostrukturę oraz jest ostro oddzielona od warstw sąsiadujących. W przypadku pojawienia się rozlanej patologii w powłokach lub ich konkretnych warstwach dochodzi do pojawienia się niespecyficznego, ale bardzo czułego objawu zatarcia (ang. cutaneous blurring sign), który polega na podwyższeniu echogeniczności tkanki, zatarciu wewnętrznej struktury danej warstwy oraz zatarciu granic pomiędzy poszczególnymi warstwami powłok.
Objaw zatarcia występuje w różnorodnych schorzeniach, głównie rozlanych, lokalizujących się w skórze i powłokach, w tym w obrzękach żylnych i limfatycznych; w zapaleniach infekcyjnych, odczynowych, metabolicznych, autoimmunologicznych; w urazach mechanicznych, fizycznych i chemicznych; w krwawieniach i skazach krwotocznych; w dermatozach. Okazjonalnie stwierdzany jest w zmianach ogniskowych, gdy mają one zatarte granice i jednocześnie zacierają fizjologiczną strukturę tkanki podskórnej. Przykłady patologii zobaczyć można w załączonych do artykułu zdjęciach.
Poszczególne jednostki chorobowe dotyczące skóry i powłok mogą mieć oczywiście swoje dodatkowe charakterystyczne cechy sonograficzne, które omawiane są w dedykowanych artykułach. Jednakże znajomość objawu zatarcia jest zasadniczym elementem, aby móc zrozumieć podstawy USG skóry.
Autor: Tomasz Szczepański MD
Dla lekarzy KURS USG SKÓRY I POWŁOK >>>
Zawartość serwisu cedum.pl jest chroniona prawem autorskim.
