Artykuł napisany w celu nauki logicznej analizy zobrazowanych zmian narządowych, w tym wypadku nerki. Miedniczka ampularna to jeden z częstszych wariantów rozwojowych nerek. Jak mówi nazwa miedniczka ma kształt ampularny, często jest wynicowana poza wnękę nerki. Nie jest patologią i nie należy jej mylić z zastojem moczu w układzie kielichowo-miedniczkowym (UKM), torbielą nerki, czy żyłą nerkową. Jak więc ją potwierdzić?
Po pierwsze badanie w trybie kolorowego Dopplera lub mikrounaczynienia (MVI) wykluczy żyłę, duże naczynie. Po drugie w prezentacji B przy ocenie w dwóch płaszczyznach zauważymy, że w większości przypadków miedniczka ampularna jest owalna a nie kulista, a kielichy UKM nie są poszerzone pomimo istniejącego połączenia z miedniczką; cechy te wskazują na brak podwyższonego ciśnienia w UKM-ie.
Z kolei brak kulistości, specyficzne położenie tuż przy wnęce nerki, czasem widoczne połączenie z moczowodem wskazują na miedniczkę ampularną a nie torbiel. Torbiele w większości przypadków są zbliżone do kuli (ale nie zawsze) oraz lokalizują się w miąższu nerki lub w tzw. położeniu ekstrarenalnym. Torbiele są oczywiście nieunaczynione, choć mogą posiadać przegrody lub pogrubienia przyścienne, które w obrazowaniu color-Doppler, MVI lub CEUS ukażą przepływ krwi.
Po trzecie prawidłowa grubość kory nerkowej oceniana w trybie MVI (nie w prezentacji B !) oraz prawidłowe opory w tętnicach nerkowych (przed- i wewnątrznerkowych), tj. RI w zakresie 0,5-0,7 wskazują, że nie mamy do czynienia z zastojem moczu z podwyższonym ciśnieniem w UKM.
Autor: Tomasz Szczepański MD
Dla lekarzy KURS USG OBSZARU BRZUCHA >
Zawartość serwisu cedum.pl jest chroniona prawem autorskim.
